KWETSBAARKRACHT (pre order)

LET OP: Deze pre-order is nu gesloten. We verwachten de nieuwe voorraad van Kwetsbaarkracht begin december online te kunnen zetten. 

.

Kwetsbaarkracht is een bundel vol met oude en nieuwe teksten. Een bundel over mijn moederschap, ons ouderschap en over al die universele gevoelens. Een bundel vol met teksten voor mijn dochters en voor onze kinderen. Voor de moeder die in het diepst van de nacht bevangen wordt door haar kraamtranen. Voor de vader die zoekt naar woorden om enige vorm van steun en houvast in te vinden. Voor de ouders die er midden in zitten, voor de ouders die erop terugkijken. Een bundel om nieuw leven te vieren en een bundel om afscheid van het oude te nemen. Een bundel om je tijdens die
slapeloze nachten in te verliezen en jezelf tussen de woorden door langzaam weer terug te vinden.
.
Het perfecte cadeau voor iedere (aanstaande) ouder.
.

Luxe parelmoer hardcover met foliedruk en leeslintje. (Duurzaam papier met Ecolabel, FSC®️.)
Afmetingen: 13×19.5 cm
.

Op een dag is de rommel weg.
De jasjes die niet zijn opgehangen,
het speelgoed dat niet is opgeruimd,
de broodtrommels met de korstjes er nog in.
Op een dag zijn ze weg. En die dag zal eerder
komen dan wij erop voorbereid zijn.
Op een dag zullen we ze missen.
Op een dag zullen we wensen dat
we nog heel even terug konden
naar dat huis vol kinderen.

.

Ik probeer de details terug te halen. Onze huisje, in Rotterdam. Het huisje dat van ons drieën was, altijd van ons drieën zal blijven. De bomen in de straat, hoe het licht door de ramen viel. Ik ontdekte pas hoe erg de houten vloer kraakte toen jij geboren was. Het wasrek in de tuin, hoe ik jouw kleertjes ophing en ervan genoot. Een nieuw soort genot, klein en stil geluk. Hoe alle kussens in het huis in één hoek van de bank lagen, mijn hoek. Omdat ik zo de perfecte zithouding had om jou te voeden en daarna uren op mij te laten liggen. En hoe de schommelstoel precies op één punt piepte, waardoor ik altijd maar tot halverwege schommelde als ik je in slaap zong. En ik probeer het terug te halen. Dat moment dat in mijn geheugen staat gegrift en tegelijk naar achteren verdwijnt. Je was één dag oud. Ik kwam onder de douche vandaan. Jij werd wakker en huilde een beetje. Onze kraamhulp pakte je op en je ging harder huilen. Zij gaf je over aan je papa maar ook dat mocht niet baten. Ik liep met natte haren de woonkamer in en rustig pakte ik je uit de armen van je vader. Ik hield je tegen me aan en je stopte met huilen. Meteen. En opeens besefte ik dat ik dit puur op instinct had gedaan, geheel zonder na te denken. Ik was nog maar zo kort moeder en tegelijk voelde het heel even alsof ik het altijd al was. Altijd al jouw moeder. Want dat gevoel. Dat jij meteen rustig werd van mij. Dat je alleen mij nodig had om je veilig te voelen. Dat je mij compleet vertrouwde zonder dat ik je ooit iets had hoeven bewijzen. Dat je mij vertrouwde voordat je iemand anders vertrouwde. Dat gevoel vergeet ik nooit. Verjaardagen zijn bitterzoet. Zoet en gelukzalig, omdat we weer een levensjaar van jou mogen vieren. Ook een beetje bitter, omdat ik elk jaar meer verwijderd raak van dat eerste moment. Omdat ik jou ieder jaar meer moet loslaten. Je vertrouwt nu steeds meer mensen, gelukkig vertrouw je steeds meer mensen. Gelukkig ben ik niet meer de enige bij wie jij je veilig voelt. Maar ik beloof je met heel mijn hart: wie je ook zal worden, hoe je het ook zal doen, ik zal altijd de plek zijn waar je veilig bent.